Kraljevina Jugoslavija bombardovana je zapravo u noći 5. na 6. april, na Dunavu, kod Sipa, u Đerdapu. Paralelno je invazija započela kako iz vazduha tako i na kopnu i to sa prostora Njemačke, današnje Austrije, Mađarske, Bugarske, Italije, uključujući tada italijansku Albaniju.

Od zemalja koje su okruživale Kraljevinu Jugoslaviju, osim Grčke koja je već bila napadnuta u jesen 1940, u napadu nije učestvovala jedino Rumunija.

U vazdušnim napadima na Beograd koji su započeli oko 6.30 i trajali, u više naleta, tokom dva dana, učestvovala su 484 njemačka vazduhoplova, od čega 234 bombardera i približno 120 lovačkih aviona.

Precizan broj žrtava nikada nije utvrđen, najčešće se uzima da je bilo 2.274 poginulo. Njemačke procjene govorile su da je žrtava bombardovanja Beograda bilo između 1.500 i 1.700.

Srbija izgubila kulturno blago - nacionalnu biblioteku


U Beogradu je u vazdušnim napadima uništen veliki dio stambenog fonda, objekti infrastrukture, ali i brojni objekti kulture i hramovi.

Posebno je tragična sudbina nacionalne biblioteke, čije je staro zdanje na Kosančićevom vencu zahvatio požar koji nije ugašen.

U požaru je tada izgorio bibliotečki fond sa oko 350.000 knjiga i drugih publikacija, uključujući i brojne rukopise i razne starine. Bio je to velikim delom nenadoknadiv gubitak.

U naletima nacističkih bombardera pogođeno je i porodilište u Krunskoj, jedno obdanište, Slavija, Nemanjina i Dečanska ulica, Bajlonijeva pijaca, Pašino brdo, Zeleni venac, Železnička stanica, Narodno pozorište.

Uvučeni u rat zbog odmazde


Napadom je Kraljevina Jugoslavija uvučena u Drugi svietski rat, uprkos upornim nastojanjima vlasti u Beogradu da se drže neutralno.

Čak je i pučistička vlada Dušana Simovića koja je oblikovana po obaranju namiesništva kneza Pavla, državnim udarom 27. marta, obećavala da će se držati prethodnih sporazuma i da je puč, navodno, bio samo unutrašnje pitanje.

Aprilski napad na Jugoslaviju bio je odmazda za 27. mart 1941. godine kada je oborena vlada i namjesništvo čija je prva ličnost bio knez Pavle Karađorđević. Vlada kneza Pavla na svaki način je nastojala da održi zemlju daleko od rata.

Kraljevina Jugoslavija je pritom dobila garancije da neće biti zahtevano njeno učešće u ratu, pa ni prelazak nemačkih trupa preko njene teritorije. Pošto se odmah potom dogodio državni udar 27. marta, u Berlinu je odlučeno da se Jugoslavija napadne i uništi.

Najveći dio srpske kulturne i političke elite oduševljeno je podržao puč 27. marta.

Direktiva 25


Direktiva broj 25 kojom je njemački kancelar Adolf Hitler 28. marta 1941. naredio napad na Kraljevinu Jugoslaviju i Kraljevinu Grčku, artefakt do kojeg je Srbija došla u posjed na aukciji u Americi, od 25. januara izložen je u Narodnom muzeju Srbije.