Supruga sultana Abdulmedžida postala je 27. marta 1843. Rodila je petoro dejce, između ostalih, budućeg sultana Mehmeda Rešada. Gulčemal Kadın Efendi rođena je Sarajka, jedina Bosanka ikada koja je bila udata za nekog od osmanskih sultana.

S njom je iz Sarajeva u Istanbul otišla i njena sestra Bimisal. Fascinirala je Abdulmedžida svojom ljepotom i postala mu supruga 1840. godine. Iste godine rodila je kćerku Fatmu Sultan, a dve godine kasnije još jednu kćerku, Refiju. Godine 1843. rodiće sina, budućeg sultana Rešada.

Nažalost, neće doživjeti da ga vidi na prestolu, umrla je kada je Rešad imao jedva sedam godina. Iako veoma mlada, nije se mogla izboriti s tuberkulozom. Njemački ljekar Špicer, koji ju je liječio, rekao je za nju:

“Kada je razmotala šal, ugledao sam tako lijepu žensku glavu ispred sebe, nisam nikada vidio nikoga tako lijepog...”

Kada je oboljela, sultan Abdulmedžid poslao je svoju suprugu glavnom dvorskom ljekaru Ismail-paši. Zabrinut za njeno zdravlje, sultan je rekao Ismail-paši:

“Ova je žena moja jedina supruga prema kojoj osjećam najiskreniju naklonost u svom srcu. Proveo sam život s njom i svim sam srcem povezan”. Nažalost, svi su napori tadašnje medicine bili neuspješni, Gulčemal Kadın Efendi je, izgubivši bitku s tuberkulozom, preselila na bolji svijet 16. novembra 1851. godine u Ortakoju.

https://aloonline.ba/vip/foto-srpkinja-omadjijala-poznatog-bogatasa-ivana-upecala-turcina-milionera-a-evo-kako-su-se-upoznali/

Sultan Mehmed Rešad

Njen sin Mehmed Rešad, rođen 2. novembra 1844. godine u Istanbulu, bio je osmanski sultan od 1909. do 1918. godine. Nažalost, njegova će vladavina ostati obilježena porazom Turske u Prvom svjetskom ratu.

Veći dio svog života živio je povučeno, a postao je sultan nakon što je njegov brat Abdulhamid II bio prisiljen da abdicira. Ljubazan i nježan čovjek, obrazovan u tradicionalnim islamskim temama i persijskoj književnosti, pokazivao je veliko zanimanje za osmansku i islamsku istoriju. Nedostajale su mu liderske sposobnosti.

U dva balkanska rata tokom 1912. i 1913. godine Osmanlije su izgubile gotovo sve svoje evropske posjede, a u ratu s Italijom (1911–1912) izgubljen je i Tripoli. Iako se Mehmed tome protivio, Osmansko Carstvo je ušlo u Prvi svjetski rat na strani Nemačke i Austro-Ugarske. Zato je objavio sveti rat i pozvao sve muslimane, posebno one pod vlašću saveznika, da se okupe u znak podrške Osmanlijama.

Najžešće borbe vođene su protiv vojnih snaga Britanskog Carstva, posebno su krvavi bili Hejaz – Jemen, Čanakale, Sinajsko-palestinski front. Na Dardanelima su odbijene i Engleska i Francuska i postignuta je apsolutna pobjeda u kojoj su vojni genij i ratna strategija Mustafe Kemala imali važnu ulogu. Rat je završio pobedom saveznika, a nekako u isto vrijeme preselio je i sultan Mehmed Rešad.

https://aloonline.ba/magazin/zanimljivosti-razonoda/jasminka-ostala-sama-sa-djecom-pa-upoznala-turcina-koji-joj-je-promijenio-zivot-priznala-da-ga-nije-oljela-kad-se-udala-patila-sam-za-pokojnim-muzem/

Nije dočekao ogromne promjene koje su se počele dešavati u svijetu. U Rusiji je srušen carski režim i dogodila se Oktobarska revolucija, a Mudroskim primirjem potpisanim između Osmanskog Carstva i savezničkih sila Osmansko Carstvo je de facto nestalo.

Ali nije nestalo sjećanje na prelijepu Sarajku i njeno “lice lepo poput ružinih latica”. “Kad razmišljam o Istanbulu, mislim na Gulčemala / U kući sa zemljanim krovom u Anadoliji / Pjevaju se pjesme na Gulčemalu / Mlijeko teče iz slavina / Ruže pupe na njegovim jarbolima / Moje detinjstvo u kući sa zemljanim krovom u Anadoliji / Ide u Istanbul / Dolazi s Gulčemalom”.

Dobila je svoj brod koji je obilježio istoriju

Gulčemal, o kojem se govori u stihovima pjesnika Bedrija Rahmija Ejuboglua, ima posebno mjesto u turskoj pomorskoj istoriji. To je brod nazvan upravo po Sarajki Gulčemal, čija je ljepota i ostala zapamćena i dugo nakon njene smrti. Priča je počela u Belfastu. Brod je porinut 15. jula 1874. pod imenom “Germanic”. Za svoje doba je bilo savršeno plovilo, jedna od prvih generacija s propelerima. “Germanic”, dug 142 metra, imao je dva dimnjaka i četiri jarbola.

Osmanlije su ga kupile 1911. godine za 25.100 zlatnih lira, “Germanic” je dobio ime “Gulčemal”, nadahnut majkom sultana Mehmeda Rešada. Gulčemal, “ružinog lica, lijepog poput ruže”, imao je 37 godina i prvi mu je zadatak bio prevesti turske vojnike u Jemen.

U teškim godinama Prvog svetskog rata “Gulčemal” je služio kao bolnički brod, a dok se vraćao s Čanakala u Istanbul, britanska ga je podmornica pogodila torpedom. Nakon ratnih godina, prevozio je imigrante koji su želeli da ostave rat iza sebe i odu u novi svet. Među njima je bilo i mnogo Turaka. Bio je prvi turski brod koji je otišao u SAD.

“Gulčemal” je nekoliko puta ugostio Mustafu Kemala Ataturka, koji je 1934. ugostio iranskog šaha Rezu Pahlavija. Nadahnjujući putnike, pjesnike, slikare i književnike, “Gulčemal” je okončao svoja putovanja 1937. godine. Dugo je stajao usidren u Zlatnom rogu, a konačno je 1950. godine prodat u Italiju.

BONUS VIDEO:

;sttick=0