Dok lišće opada, a dani postaju kraći, naši preci su vjerovali da se „nebo spušta bliže zemlji“, a duhovni svijet jače utiče na ljude. Uoči jeseni i zime, vrijeme između Svete Petke (27. oktobra) i Mitrovdana (8. novembra) smatralo se posebno važnim – za zdravlje, mir u kući i zaštitu od nečiste sile. U tom periodu narod se okupljao oko vatre, postio, molio i prinosio zavjete – vjerujući da se svijet tada mijenja.

Jesen kao duhovni prag: Kad se „otvaraju nebesa”

Stari Srbi su vjerovali da su jesenji dani, posebno između kraja oktobra i početka novembra, vrijeme duhovnih raskrsnica. Po predanju, tada se „otvaraju nebesa“, a sveci hodaju zemljom. Ovo je bio trenutak molitve, ali i opreza – jer se smatralo da i zle sile imaju veću moć.

Sveti Luka (31. oktobar), Sveta Petka (27. oktobar) i Mitrovdan (8. novembar) čine trokut važnih datuma u narodnoj duhovnosti. Na te dane se ne radi, ne prave velike gozbe, već se poste i pale sveće. Ljudi su vjerovali da se tada mogu „očistiti“ bolesti, uroci i zlo iz kuće.

Zavjetni period: Molitve za zdravlje i „mirnu zimu”

U tom jesenjem periodu, posebno između Svete Petke i Mitrovdana, žene su postile i molile se za:

zdravlje djece i ukućana

zaštitu stoke i usijeva

„lak i miran san” – posebno za djecu

plodnost i mir u kući

U nekim krajevima, žene su čak vezivale crvenu vunicu oko voćki ili pragova kuće, uz riječi:
„Zavjetujem te Svetoj Petki da me ne ostaviš bez roda, ni bez zdravlja.”

Mitrovdan – granica između svjetlosti i tame

Sveti Dimitrije (Mitrovdan) se u srpskoj tradiciji smatrao krajem ratne i pastirske godine. U planinskim krajevima, to je bio dan kada se stoka vraćala s planine, a pastiri dobijali platu. U duhovnom smislu, Mitrovdan je graničnik: završava se sezona putovanja, počinje sezona boravka u kući, molitve i porodičnog sabiranja.

Narod je vjerovao da ono kako se provede Mitrovdan – takva će biti i cijela zima. Ako je hladan – biće blag januar. Ako je topao – snijeg dolazi rano.

Uloga svetitelja – duhovni čuvari zime

U narodnoj religiji, ovo doba godine posvećeno je svetiteljima čuvarima zime:

Sveta Petka – čuvarica zdravlja, pogotovo ženskog

Sveti Luka – zaštitnik ljekara, iscjelitelj i čuvar

Sveti Dimitrije – borac protiv zla, simbol snage i pravde

Na njihovim ikonama palile su se svijeće sa lijeve strane, i molilo se tiho, često ujutru pre izlaska sunca.

Ognjište i plamen – simboli života pred zimsku tišinu

U vrijeme kada se završavali radovi na polju, narod se okupljao oko ognjišta – vatre koja je predstavljala život, toplinu i zaštitu. Uz vatru se pričalo o precima, ponekad i tiho plakalo. Vjerovalo se da plamen ima moć da očisti dušu, ali i da zaštiti dom od mraka i nevidljivih sila zime.

Mnoge porodice su u ovo doba zavjetovale kuću nekom svecu – najčešće Svetoj Petki ili Svetom Nikoli, koji se bliži (19. decembar).