Tek nešto više od pet kilometara dijeli jedan od najpoštovanijih manastira na području Šumadije od grada Kragujevca.

Manastir Divostin, ženska svetinja osnovana početkom 15. vijeka, vjerovatno u vrijeme despota Stefana Lazarevića, posebno je prepoznatljiv po svom imenu. Vjeruje se da ono potiče od izraza „Dijevin stan“, odnosno mjesto na kome „stanuje“ Djevica Marija. Neke teorije idu i dalje, tvrdeći da je Divostin možda još stariji i da potiče iz perioda vizantijske vlasti.

Blagovještenska crkva

Glavna crkva manastira posvećena je prazniku Blagovještenja, a današnja građevina datira iz 1974. godine. Istraživanja su pokazala da je na ovom području postojalo više svetinja, kao i da su ljudi tu živjeli još u doba neolita, pa i u rimsko doba.

Prvobitnu svetinju uništili su turski osvajači početkom 18. vijeka, pri čemu je stradalo mnogo monahinja. Njihovi zemni ostaci ugrađeni su u temelje nove crkve. Mnogi vjernici vjeruju da se tu nalazi i grob nepoznatog svetitelja, nad kojim i danas traže utehu i iscjeljenje.

Teška istorija Divostina

Poslije osmanskog razaranja, monasi manastira Drače podstakli su gradnju nove crkve, ali je i ona ubrzo propala. Sredinom 20. vijeka na tom mjestu je postojao manastir posvećen Svetom caru Konstantinu i carici Jeleni, no i on je srušen.

Današnja crkva podignuta je 1974. godine, velikim dijelom zahvaljujući donaciji Veljka Maksimovića iz Londona.

U sklopu manastirskog kompleksa nalazi se izvor „Svetinja“, iznad kojeg je postavljen portret kralja Milana Obrenovića. Tokom ratova 1991–1995. godine, u Divostinu je postojalo sirotište za djevojčice koje su ostale bez roditelja.

Ova svetinja, protkana istorijom, vjerom i predanjima, i danas je mjesto molitve, mira i nade za mnoge hodočasnike, piše Ona.