Gudal je bila pionir u svojoj oblasti, kako kao naučnica šezdesetih godina prošlog vijeka, tako i zbog svog rada na proučavanju ponašanja primata.

Osim proučavanja ponašanja životinja, posebno šimpanzi, Gudalova je bila zaštitnik čovjekove okoline i prirode.

Veći dio života provela je u Africi gdje je proučavala šimpanze, kao i uloge koju ljudi igraju u zaštiti njihovog staništa i zdravlja planete uopšte.

Preokrenula je naučne norme tog vremena, dajući šimpanzama imena umjesto brojeva, posmatrajući njihove različite karaktere i uključivajući njihove porodične odnose i emocije u svoj rad.

Ona je otkrila da šimpanze, kao i ljudi, koriste alate.

"Otkrića Gudol kao etologa predstavljaju pravu revoluciju u nauci, a ona je bila i neumorna zagovornica zaštite i obnove prirode", navodi se u saopštenju iz Instituta "DŽejn Gudal".