Nakon komemoracije Halida Bešlića koja je održana u Narodnom pozorištu Sarajevo, muzička legenda je sahranjena na gradskom groblju "Bare".

Automobil sa tijelom Halida Bešlića prolazio je kroz Ferhadiju, zatim ulicom prema Vječnoj vatri, sve do gradskog groblja Bare, gdje je održano ukopavanje oko 15.00 časova.

Značenje obilježja na sanduku

Prema islamskim običajima, tijelo pokojnika koje se nalazi u sanduku umotano je u bijeli čaršaf (ćefin) i dženaza treba da se obavi što prije.

Zadnji počinak treba da bude skroman i jednostavan, a na drvenoj tabli koja ide na sanduku, osim imena i prezimena i datuma rođenja, ne stoji nikakvo obilježje.

Na glavi sanduka nalazio se i bosanski fes, najprepoznatljiviji simbol Bosanaca.

Tradicionalna kapa, poznata i kao fes ili tarbuh, imala je važnu ulogu u kulturi i nošnji Bosne i Hercegovine, naročito među muslimanskim stanovništvom tokom osmanskog perioda i 19. vijeka.

Fes je najčešće crvene boje, cilindričnog ili blago konusnog oblika, napravljen od filca (obično vune). Na vrhu često ima crnu svilenu kićanku (resu).

Fes je bio znak ugleda, časti i pripadnosti gradskom sloju (posebno među bošnjačkim begovima, trgovcima i učenim ljudima). Nosio se uz tradicionalnu nošnju — antere, jelek, čakšire i dolamu.

Prema običajima, preminulog u kabur (raku) spušta jedan od članova porodice, ali ne smeta ni ako to učini neko drugi. Prvo se spuštaju noge, pa tek glava, koja treba da bude okrenuta ka istoku, odnosno Kibli, svetom mjestu za muslimane.

Kada se pokojnik ukopa, obično hodža (imam) ili neko od rodbine prouči Kur’an, a nakon toga se od prisutnih traži da halale (oproste) preminulom (rahmetli) dugove, materijalne ili neke druge prirode, prenosi Telegraf.