VINČA AKCIDENT Događaj koji je ušao u istoriju razvoja nuklarne energije
Bilo je oko jedan popodne kada je te srijede, 15. oktobra 1958. godine, od načelnika Odjeljenja radiološke zaštite, tadašnjeg Centra za profesionalne bolesti u Deligradskoj ulici broj 29 u Beogradu, zatraženo hitno medicinsko zbrinjavanje šest lica koja su pri radu sa reaktorom u Institutu za nuklearne nauke u Vinči bila izložena prekomjernom radioaktivnom zračenju.
Tog trenutka započela je borba za živote mladih atomista, koja će se, na sreću njih petoro, poslije prvih na svijetu transplatacija koštane srži izvršenih nad njima u Parizu, uspješno završiti. Ovaj događaj ušao je u istoriju razvoja nuklearne energije, a u stručnim krugovima je poznat kao „Vinča akcident“.
Tom prilikom je ozračeno šestoro mladih istraživača – Radojko Maksić, Roksanda Dangubić, Draško Grujić, Stjepko Hajduković, Živorad Bogojević i Života Vranić. Znajući da se oni adekvatno ne mogu liječiti u tadašnjim beogradskim bolnicama, akademik Pavle Savić je uspio ugovoriti da se ozračeni istraživači već sljedeći dan prebace u Pariz na liječenje u Institut Kiri gdje se nad njima počela provoditi eksperimentalna terapija. Petoro pacijenata, svi osim Bogojevića, su mjesec dana kasnije bili podvrgnuti tada pionirskoj operaciji transplantacije koštane srži.
Od njih pet su svi preživjeli osim Vranića koji je preminuo. Nesreća je postala predmetom istrage tokom koje je Savić istraživače optužio za nemar, odnosno neadekvatnu zaštitu eksperimentalnog reaktora. Nesreća u Vinči je relativno šturo praćena u medijima tadašnje Jugoslavije, a sam istraživački program, koji se ponekad tumači kao pokušaj Jugoslavije da razvije sopstveno nuklearno naoružanje, je ubrzo nakon toga bio obustavljen.
Godine 1976. je o tim događajima u jugoslovensko-francuskoj koprodukciji snimljen televizijski film pod nazivom Ozračeni.
BONUS VIDEO:
Možda vas zanima
Razonoda
vremenska prognoza
Sarajevo
Banja luka
Mostar
Tuzla
Bihać
Bijeljina
Zenica
Prijedor
Pale
