Po grčkim standardima, gdje čak i najsjeverniji regioni rijetko doživljavaju prave polarne uslove, niske temperature koje se skoro svake zime bilježe u Kato Nevrokopiju dovoljne su da mu daju nadimak „grčki Sibir“.

Iako „grčki Sibir“, koji svake zime pogađa snijeg, može zvučati kao novinarsko preuveličavanje, to nije daleko od istine. Naime, 2021. godine i sam gradonačelnik ovog kraja ga je tako nazvao u zvaničnom pismu Ministarstvu finansija.

–11 na Božić

Na Božić 2021. godine, ovo područje je „proslavljalo“ na –11°C, dok je za Novu godinu 2019. živa pala na čak –21°C.

U januaru 2017. godine, stanovnici su mjesec završili sa –18°C, a –21°C zabilježeno je i u decembru 2005. godine.

Iako se često ponavlja tvrdnja da je najniža temperatura –28°C, to nije zvanično potvrđeno, jer najniža zvanično zabilježena temperatura u Grčkoj ostaje –27,8°C u Ptolemedi 1963. godine.

Nije samo hladnoća, već i njeno trajanje ono što Kato Nevrokopi čini posebnim, jer zima tamo može trajati šest do sedam mjeseci.

Na primjer, krajem juna 1996. godine pao je snijeg – događaj koji je kasnije postao i pitanje u TV kvizu „Želite li da postanete milioner“.

Šta kažu meteorolozi o „grčkom Sibiru“?

Za meteorologe, ovaj fenomen nije misterija.

Nevrokopska visoravan, na nadmorskoj visini od 559 metara, okružena je planinama koje djeluju kao „zid“ i sprečavaju ulazak toplih vazdušnih masa.

To stvara specifičnu mikroklimu u kojoj hladnoća ostaje zarobljena duže vrijeme, sa uslovima koji zaista podsjećaju na sibirsku stepu.

Za oko 2.157 stanovnika, ova oštra zima je dio svakodnevice. Hladnoća obično počinje u oktobru i traje do aprila, a ponekad čak i do maja, dok snijeg često dostiže i dva metra visine.

Najveći problem za mještane nije sama niska temperatura, već visoki troškovi grijanja, prenosi Juronjuz.

Hladnoća koja donosi – zlato iz zemlje

Ekstremni uslovi su Nevrokopiju donijeli nešto dragocjeno – krompir koji je od 2002. godine međunarodno priznat kao proizvod sa zaštićenom oznakom porijekla.

Dugotrajni snijeg sprečava dvostruku žetvu i omogućava zemljištu da se „odmori“, dok hladnoća poboljšava sadržaj skroba i elemenata u tragovima, dajući sortama Spunta, Agria i Lizeta prepoznatljiv ukus po kojem su postale poznate širom svijeta.