(FOTO) SJEĆANJE NA SINOVE SRPSKE! Godišnjica stradanja 12 pripadnika 1. gardijske motorizovane brigade GŠ VRS: „Gardisti i danas žive jedni za druge“

Aloonline.ba | Vijesti ∙ 14.04.24 16:48 ∙ 0

Godišnjica stradanja heroja koji su živote ugradili u temelje Srpske

FOTO: USTUPLJENA FOTOGRAFIJA

Danas se navršava 29 godina od velike borbe na objektu Pašina planina na Treskavici. U toj neravnopravnoj borbi stradalo je 12 golobradih pripadnika 1. gardijske motorizovane brigade GŠ VRS braneći Republiku Srpsku i srpski narod, a čija su grobna mjesta danas širom Republike Srpske, od Šekovića do Bosanskog Petrovca.

– Bilo je izazovno biti gardista, ali je bilo na čast i ponos svakom mladom gardisti. Ti momci sa svojih 18 ili 19 godina bili su svjesni činjenice koje bi bile posledice eventualnog uspjeha neprijatelja i pada njihovih linija. Upravo zbog te činjenice svi su se zavjetovali gardijskoj zastavi i amblemu koji su nosili na rukavu da neće ustuknuti i da će odbraniti teritoriju i zato su ginuli hrabro, bez povlačenja. Tog kobnog 15.aprila 1995. godine, svoje živote su položili Marijan Brkić iz Ključa, Slaviša Čvorić iz Šekovića, Mile Krajcer iz Ribnika, Goran Lukić iz Teslića, Boško Novaković iz Bosanskog Petrovca, Slađan Šiljak iz Vareša, Anđelko Trivunčević iz Teslića, Ozren Ćurguz iz Sanskog Mosta, Siniša Marić iz Kupresa, Dušan Tučić iz Ribnika, Tihomir Kojić iz Šekovića i Dragan Radić iz Kupresa. Ovi mladi gardisti su ostali na vječnoj straži na Treskavici gdje i danas svojim sjenama čuvaju Republiku Srpsku – započinju članovi Udruženja gardista.

Danas postoji Udruženje gardista 1. gardijske motorizovane brigade koje baštini tradiciju ove slavne jedinice i evocira njene uspomene. Jedan od primarnih ciljeva udruženja je obilazak grobova poginule braće gardista kao i obilazak njihovih porodica.

– Mi se danas sa tugom sjećamo ovog nemilog događaja ali u svakom od nas postoji određena doza ponosa“ ističe predsjednik Udruženja Željko Dakić i dodaje „sebe smo zvali Sinovi Srpske jer smo u gardu dolazili iz svih opština Republike Srpske pa smo smatrali da nismo ničiji. I to je jedna od odlika 1. gardijske motorizovane brigade jer je popunjavana regrutima po eksteritorijalnom principu. Danas se sjećamo poginule nam braće na Pašinoj planini na Treskavici i zajedno sa njihovim porodicama smo obišli njihove vječne kuće, položili cvijeće i prislužili svijeće, a u mnogim pravoslavnim hramovima širom Republike Srpske su služeni parastosi. Jedna manja grupa gardista, članova našeg udruženja, izvršila je i pohod na mjesto stradanja na Pašinoj planini na Treskavici – pričaju članovi Udruženja gardista.

– Danas smo izašli na Pašinu planinu, kako bismo na samom mjestu stradanja položili 12 ruža, prislužili svijeće i time odali počast našoj poginuloj braći koji su svoje živote ugradili u temelje Republike Srpske – ističu Dragiša Savić, Danijel Bjelica i Nebojša Damjanović, članovi Udruženja gardista koji su učestvovali u današnjem pohodu na mjesto stradanja.

– Ja bih bez imalo doze straha i stida rekao da su bitke na Treskavica bile Košare prije Košara, jer tokom ratne 1995. godine sve do potpisivanja mirovnog sporazuma, nije bilo mjeseca a da nije bila ofanziva širih razmjera na Treskavicu. Naspram gardijske brigade stajalo je pet brigada tadašnjeg neprijatelja sa svim elementima borbene i logističke podrške. Svakodnevno su atakovali na različitim pravcima, ali ni jednog trenutka nismo popustili. Mi i danas kroz sve aktivnosti koje provodimo u udruženju dokazujemo da gardisti žive jedni za druge – zaključuje predsjednik Udruženja gardista 1. gardijske motorizovane brigade, Željko Dakić.

BONUS VIDEO: