ČEZNUO ZA NJOM DECENIJAMA, OSVOJIO I ONDA TRAGIČNO IZGUBIO Ljubavna priča Ive Andrića i „Jelene, žene koje nema“ (FOTO)
FOTO: Privatna arhiva
Književnik Ivo Andrić je 1963. godine objavio pripovetku „Jelena, žene koje nema“, a decenijama kasnije priznao ko je zapravo ona.
– Znam da se svuda i svagda može javiti Jelena, žena koje nema. Samo da ne prestanem da je iščekujem! – napisao je jednom prilikom.
Ne postoje mnogo podataka o tome kako su se Ivo i Milica Babić upoznali, ali kako je zabilježio Nenad Novak Stefanović u knjizi „Vodič kroz ljubavnu istoriju Beograda“, mjesto njihovog prvog susreta je bio atelje slikarke Leposave Bele Pavlović u Jevremovoj 39.
– Gošća u domu Pavlovića nije spadala u ljepotice, bila je po ondašnjim mjerilima previsoka za ženu i suviše koščata, ali su njena jaka ličnost i „dugačke noge srne“ privukli Andrića – piše Stefanović.
Milica je tada bila vjerena za novinara i prevodioca Nenada Jovanovića, a Ivo je kasnije sa Milicom i Nenadom koji su se u međuvremenu vjenčali razvio prijateljski odnos, pa je Andrić, koji je tada bio ambasador u Berlinu, angažovao Nenada za rad u Ambasadi.
Kako je jednom prilikom istakla Zorica Janković, istoričarka i kustos Istorijskog muzeja Srbije, sve je počelo kada su Ivo i Nenad preuzeli dužnost u Berlinu.
– Sve je počelo u predvečerje rata, kada su Ivo i Nenad Jovanović preuzeli diplomatsku dužnost u Berlinu. Starom i usamljenom momku, ambasadoru Andriću, sve je više prijalo društvo Jovanovića, zapravo Milice, pa je prijateljstvo vremenom prešlo u grešnu ljubav.
İvo Andric ve eşi Milica Babic’in Nobel Ödülünün müjdesini aldıkları an… pic.twitter.com/iWYlpjaV0X
— Yugoslavya Gurusu (@tojetoturska) January 6, 2016
Ko je bila Milica Babić?
Milica Babić rođena je 1909. godine u Bosanskom Šamcu, a u Beograd je stigla 1931. godine. Bila je prva srpska školovana kostimografkinja i radila je u Narodnom pozorištu.
Važila je za veoma uspješnu i uglednu ženu u ovoj sferi i sarađivala s Jovanom Bijelićem, Stanislavom Beložanskim, Vladimirom Zagorodnjakom i Vladimirom Žedrinskim.
Milica i Nenad su bili bliski prijatelji sa Ivom Andrićem, a književnik je decenijama čeznuo samo za Milicom.
– Često mi se čini da sam gori i slabiji od posljednjeg među ljudima – zapisao je nobelovac mučna osjećanja koje je izazivala grešna ljubav, prijateljstvo pod teretom ljubavnog trougla.
Nenad Jovanović je preminuo 1957. godine, a nakon muževljeve smrti, Milica se požalila prijateljici Heleni Jovanović da ne može da bude više sama.
Tako su se Milica i Ivo vjenčali 27. decembra 1958. godien u opštini Stari grad pred svjedocima Aleksandraom i Julijanom Vučo.
Ivo Andrić, neženja čitavih 66 godina oženio je konačno svoju „Jelenu, ženu koje nema“.
Bili su u braku deset godina, kada je nastao trenutak koji se mnogo prepričavao u godinama koje su uslijedile.
Upravo je Milica bila pored Ive Andrića kada su mu uručivali Nobelovu nagradu 1961. godine.
Na ceremoniji dodjele se pojavio u fraku, sa svojom Milicom u plavoj haljini i velikom crnom mašnom u kosi.
Kralj Gustav VI uručio mu je Nobelovu nagradu, dok je svirala sevdalinka „Kad ja pođoh na Bembašu“, a Milica je aplaudirala.
Međutim, njihovu sreću prekinula je Miličina smrt.
Ivo i Milica su se odmarali u domu u Herceg Novom kada je 24. marta 1968. godien Milica dobila srčani napad i umrla.
Sedam godina kasnije, pored nje u Aleji zaslužnih građana, sahranjen je i njen suprug Ivo Andrić.
BONUS VIDEO:
Možda vas zanima
Razonoda
vremenska prognoza
Sarajevo
Banja luka
Mostar
Tuzla
Bihać
Bijeljina
Zenica
Prijedor
Pale
